معنی اولین پادشاه خوارزمشاهیان

لغت نامه دهخدا

خوارزمشاهیان

خوارزمشاهیان. [خوا / خا رَ] (اِخ) عنوان مشهورسلسله ای از سلاطین مسلمان خوارزم که از سنه ٔ 470 هَ. ق. تا حدود 628 هَ. ق. در مملکت خوارزم یا متعلقات آن حکومت کرده اند و در بعضی از مواقع بر قسم عمده ٔبلاد خراسان و بعضی بلاد عراق و حتی آذربایجان نیز استیلاء داشته اند. مؤسس این سلسله نوشتکین غرچه طشت دارملکشاه بود و از جانب او در 470 هَ. ق. ولایت خوارزم را که در آن زمان منال آن حواله ٔ طشت خانه بود یافت. بعد از او اخلافش در آن ولایت فرمانروایی کردند. سلسله ٔ خوارزمشاهیان در اوایل حال تابع سلسله ٔ سلاجقه بودند و در زمان سنجربن ملکشاه داعیه ٔ استقلال یافتند واتسز بتوسعه ٔ قلمرو خویش اهتمام نمود. هفتمین پادشاه این سلسله سلطان محمد خوارزمشاه با حمله ٔ مغولان مواجه گشت و از دست آنان بگریخت و پسرش جلال الدین منکبرنی آخرین پادشاه این سلسله نیز با وجود مقاومت رشیدانه عاقبت منهزم شد و مقتول گردید و بدینگونه سلسله ٔ خوارزمشاهیان انقراض یافت. این سلسله سومین سلسله ٔ خوارزمشاهیان محسوب میشود. دو سلسله ٔ دیگر مقیم در آنجا یکی بنام آل عراق و دیگر بنام مأمونیان معروف بوده اند. اینک جدول نام پادشاهان این سلسله: نوشتکین غرچه متوفی 491 هَ. ق. قطب الدین محمد از 491 تا 521 هَ. ق. آتسز از 521 تا 551 هَ. ق. ایل ارسلان از 551 تا 568 هَ. ق. سلطانشاه (پسر ایل ارسلان) متوفی 568 هَ. ق. علاءالدین تکش (پسر ایل ارسلان) از 568 تا 596 هَ. ق. علاءالدین محمد از 596 تا 617 هَ. ق. منکبرنی از 617 تا 628 هَ. ق. (از دائره المعارف فارسی).


خوارزمشاهیان قد...

خوارزمشاهیان قدیم. [خوا / خا رَ ن ِ ق َ] (اِخ) نام فرمانروایان شهر کات. رجوع به مأمونیان شود.

اطلاعات عمومی

معادل ابجد

اولین پادشاه خوارزمشاهیان

1631

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری